Wiele osób myli homeopatię z ziołolecznictwem, a jest to błąd. Homeopatia to forma farmakologii opierająca się na stosowaniu substancji pochodzenia naturalnego, np.: ziół, minerałów i surowców pochodzenia zwierzęcego. Leczenie opiera się na podawaniu substancji, która została kilkukrotnie rozcieńczona (większa dawka powoduje ten sam objaw, co sama choroba). Jej twórcą był niemiecki lekarz Samuel Hahnemann. Można ją stosować przy leczeniu m.in. migren, zatok czy chorób skóry. Niestety, jest nieskuteczna przy leczeniu zawałów serca, złamań czy zapalenia wyrostka robaczkowego. Leki homeopatyczne dobierane są indywidualnie do potrzeb pacjenta na podstawie badania i wcześniejszego wywiadu.
Leki można podzielić na:
- środki pochodzenia zwierzęcego, których bazą są narządy lub wydzieliny owadów. Leki tego rodzaju stosowane są przy chorobach przewlekłych,
- środki roślinne, zioła i pranalewki, wykorzystywane do leczenia objawów choroby,
- środki mineralne, produkowane np. ze związków siarki czy soli wapnia. Mają zastosowanie w leczeniu podłoża chorobowego.
